Maksymilian Gerlach

 

(zm. 16 maja 1927 r.), przemysłowiec i urzędnik.
Był synem Wilhelma i Karoliny z Müllerów. W roku 1886 przejął zakład tokarski założony przez ojca przy ul. Srebrnej, a w 1897 r. zawiązał spółkę z inż. E. Pulstem. Zakład przekształcono w Spółkę Akcyjną Fabryki Maszyn „Gerlach i Pulst” (od 1900 r. przeniesiona na ul. Dworską). Fabryka produkowała m.in. obrabiarki, tokarnie, szlifierki, prasy oraz piły. Przestała istnieć w czasie I wojny światowej, na skutek rekwizycji kolejnych okupantów. Po wojnie Maksymilian pracował w Kuratorium Okręgu Szkolnego. Ożenił się z Ludwiką Władysławą Szulce (1863-1936). Małżeństwo nie miało dzieci. Ludwika miała dużo młodszego brata Zygmunta Augusta Szulce (1884-1872) i po śmierci rodziców sprawowała nad nim opiekę, a potem również nad bratankiem - synem starszego brata Henryka (1865-18932). Ludwika i prawdopodobnie Maksymilian spoczywają w grobie rodzinnym Schultzów na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie.


[Na podstawie: Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Warszawa 1989; informacja podana przez rodzinę]