August Karol Diehl

 

(1837–1908), superintendent Kościoła ewangelicko-reformowanego w Królestwie Polskim.
Przyszedł na świat w Warszawie 13 sierpnia w rodzinie pochodzącej z Nadrenii. Ojciec, Karol August (1798–1876), był kupcem, ale też kierownikiem cmentarza Ewangelicko-Reformowanego. Matką była Christiana Wilhelmina Hummel. Młody August Karol uczył się w szkole elementarnej przy parafii ewangelicko-reformowanej oraz w filologicznej szkole powiatowej w Warszawie i gimnazjum gubernialnym, które ukończył w 1855 r. W 1856 r. rozpoczął studia na wydziale teologicznym Uniwersytetu w Dorpacie. Po czterech latach powrócił do Warszawy i został mianowany pomocnikiem ks. Józefa Spleszyńskiego (ówczesnego superintendenta), a także adiunktem parafii warszawskiej i członkiem duchownym Konsystorza. Uczył religii w kilku warszawskich szkołach. Po śmierci ks. Spleszyńskiego został wybrany na jego miejsce i mianowany duszpasterzem parafii warszawskiej oraz superintendentem i wiceprezesem Konsystorza. Funkcje te sprawował aż do śmierci 27 lutego 1908 r. Jego działalność koncentrowała się w Warszawie. W 1880 r. dokonał poświęcenia nowo wzniesionego kościoła ewangelicko-reformowanego przy ul. Leszno (dziś Al. Solidarności 76). Pracował nad tłumaczeniem Nowego Testamentu na język polski, poza tym zebrał ponad 1400 polskich pieśni religijnych.

[Na podstawie: biogram autorstwa Edmunda Bursche, Polski Słownik Biograficzny; Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 2, Warszawa 1934; Jadwiga i Eugeniusz Szulcowie, Cmentarz Ewangelicko-Reformowany w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Warszawa 1989]